Zet wat babyboomers bij elkaar en het gesprek draait uit op hoe elke 18-jarige tegenwoordig een ‘uniek sneeuwvlokje’ is dat een persoonlijke behandeling verdient. Millennials hebben veel noten op hun zang, hebben op van alles ‘recht’ en de wereld moet… Continue Reading →
In de vijf jaar dat ik op deze campus rondloop, heb ik de vraag al talloze keren horen langskomen: “is Eindhoven wel een studentenstad?”, meestal direct gevolgd door de opmerking dat we ons moeten inzetten om “van Eindhoven zo’n stad… Continue Reading →
“The line must be drawn here!” – van alle uitspraken die Captain Picard van de U.S.S. Enterprise ooit gebezigd heeft toch wel een van de bekendste. Zelf gebruik ik hem ook met enige regelmaat, vooral als er weer eens iemand… Continue Reading →
Openbaar protesteren heb ik altijd een bijzonder interessant fenomeen gevonden. Het is in eerste aanleg bewonderenswaardig als je jezelf dusdanig gepassioneerd aan een doel verbindt dat je, vaak in weer en wind, met een bordje in hand de ingang van… Continue Reading →
Bedrijven zijn vaak sceptisch over de professionele vaardigheden van onze studenten. Bèta’s worden over het algemeen – en niet volledig onterecht – gezien als individuen met minder affiniteit voor presenteren of het overtuigen van en samenwerken met mensen buiten hun… Continue Reading →
Met enige regelmaat heb ik om verscheidende redenen de eer externen te mogen rondleiden over onze campus, van internationale studiekiezers tot PR-bezoeken. Normaliter heb ik weinig moeite de eigenaardigheden van onze campus uit te leggen, ik ben er immers al… Continue Reading →
Jezelf oud-lid van de medezeggenschap mogen noemen, heeft voordelen. Zo kun je makkelijker wegkomen met zeuren over zaken zonder daarna actie te ondernemen, je hebt immers al een jaar je schouders eronder gezet. Nadelig is echter dat je des te… Continue Reading →
Elke dag ontvang ik rond negen uur ’s ochtends een melding op m’n iPhone die meteen mijn volledige aandacht krijgt. Timehop, een killer app voor iedere social media-verslaafde, geeft mij dan wederom de kans te herbeleven wat ik voorgaande jaren… Continue Reading →
Naast intense vermoeidheid roepen Open Dagen een vertrouwde set gevoelens in me op. Trots op m’n medevoorlichters, dankbaarheid voor de Auditorum-medewerkers die zorgen voor feilloze techniek en bewondering voor werkmensen die stands razendsnel afbouwen. Afgelopen weekend kon ik daar nog… Continue Reading →
Intellectuele student spelen was ooit veel werk. Verschillende tripjes naar de kringloop waren nodig om moeilijk ogende boeken te verzamelen voor in de BILLY en je moest zorgen dat er altijd ergens een Volkskrant in de studentenkamer slingerde. Tegenwoordig volstaat… Continue Reading →
© 2024 We nemen het mee. — Powered by WordPress
Theme by Anders Noren — Up ↑